Οι επιστήμονες έφτασαν κοντά στη δημιουργία ενός καθολικού αντιδότου κατά των δαγκωμάτων θανατηφόρων φιδιών στην Αφρική. Δεν μπορεί να εξουδετερώσει μόνο το δηλητήριο της πράσινης μάμπας.
Μέχρι στιγμής, οι επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει να εφεύρουν ένα αποτελεσματικό αντίδοτο για τα δαγκώματα φιδιών / photo depositphotos.com
Με τη βοήθεια αντισωμάτων από το αίμα αλπακά και λαμά οι επιστήμονες δημιούργησαν μια νέα γενιά αντιδότου που προστατεύει από μια ολόκληρη οικογένεια αφρικανικών δηλητηριωδών φιδιών, συμπεριλαμβανομένου του μαύρου μάμπα, γράφει η Telegraph.
Σε μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature, οι συγγραφείς περιέγραψαν ένα κοκτέιλ αντιδότου που προστάτευσε τα ποντίκια από 17 από τα 18 δηλητηριώδη φίδια που βρίσκονται σε όλη την Αφρική, συμπεριλαμβανομένων των κόμπρας και των μάμπας. Εξαίρεση αποτέλεσε το δηλητήριο της ανατολικής πράσινης μάμπας. Αυτό το αντίδοτο όχι μόνο βοήθησε στην πρόληψη του θανάτου, αλλά έκανε και τη θεραπεία πολύ πιο εύκολη.
Η θεραπεία βασίζεται σε ένα μείγμα νανοσωμάτων. Αυτά δημιουργούνται από αντισώματα που προέρχονται από μια ομάδα ζώων όπως καμήλες, λάμα και ορισμένα είδη καρχαριών. Η θεραπεία με νανοσωματίδια έχει αποδειχθεί ότι είναι πιο αποτελεσματική από τα υπάρχοντα αντίδοτα που έχουν δοκιμαστεί. Και σε αντίθεση με την παραδοσιακή διαδικασία παρασκευής, αφού αναπτυχθεί, το προϊόν μπορεί να αναπαραχθεί στο εργαστήριο – δεν υπάρχει ανάγκη να ανοσοποιηθούν εκ νέου τα αλπάκα ή τα λάμα.
Οι επιστήμονες διερευνούν ήδη αν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία ασθενειών όπως ο καρκίνος και οι ιοί, συμπεριλαμβανομένης της πανδημίας γρίπης. Ελπίζουν επίσης να είναι σε θέση να παράγουν μαζικά το προϊόν. Πιθανότατα όμως θα χρειαστούν τουλάχιστον πέντε χρόνια μέχρι να συμβεί αυτό.
Και η ανάγκη για επικαιροποιημένα αντίδοτα είναι έντονη αυτή τη στιγμή, γράφει η δημοσίευση. Σύμφωνα με τα στοιχεία τους, μεταξύ 81.000 και 138.000 άνθρωποι πεθαίνουν από δαγκώματα φιδιών παγκοσμίως κάθε χρόνο. Η συντριπτική πλειοψηφία σε αγροτικές περιοχές της Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής. Άλλοι 400.000 υποφέρουν από τραυματισμούς που αλλάζουν τη ζωή τους, συμπεριλαμβανομένων ακρωτηριασμών, απώλειας της όρασης και φρικτών ανοιχτών πληγών που δεν επουλώνονται ποτέ.
“Ωστόσο, η διαδικασία ανάπτυξης αντιδότων δεν έχει αλλάξει πολύ εδώ και έναν αιώνα – τα σύγχρονα προϊόντα εξακολουθούν να βασίζονται στην ένεση δηλητηρίου φιδιού σε άλογα και στη λήψη των αντισωμάτων τους. Τα φάρμακα που προκύπτουν είναι δύσκολο να χορηγηθούν, μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές παρενέργειες και δεν παρέχουν ευρεία προστασία και από τα 650 είδη δηλητηριωδών φιδιών στον κόσμο”, αναφέρει το άρθρο.
Και η ανάπτυξη μιας εναλλακτικής λύσης έχει επιβραδυνθεί λόγω της περιορισμένης χρηματοδότησης, του χαμηλού εμπορικού ενδιαφέροντος και της πολυπλοκότητας των φαρμάκων που απαιτούνται.Το δηλητήριο των φιδιών έχει εξελιχθεί κατά τη διάρκεια αιώνων σε μερικές από τις πιο πολύπλοκες τοξίνες στη γη – ακόμη και μεταξύ των ίδιων ειδών, διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή. Αυτό έχει καταστήσει πολύ δύσκολη τη δημιουργία ενός ενιαίου καθολικού αντιδότου που θα εξουδετερώνει όλους τους στόχους.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η πιο βιώσιμη και οικονομικά αποδοτική επιλογή είναι να δημιουργηθούν διάφορες θεραπείες σε όλη την ήπειρο που θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για όλα τα δαγκώματα φιδιών σε μια συγκεκριμένη περιοχή.
Τώρα οι ερευνητές λένε ότι ένας υποψήφιος που περιγράφεται στο περιοδικό Nature θα μπορούσε να είναι ένα τέτοιο προϊόν για την Αφρική.
Δημιουργία ενός παγκόσμιου αντιδότου – τι είναι γνωστό
Όπως έγραψε το My, οι επιστήμονες μελέτησαν πρόσφατα ένα αντίδοτο που φτιάχτηκε από το αίμα ενός ανθρώπου που επέζησε από εκατοντάδες δαγκώματα φιδιών. Άφηνε τα φίδια να τον δαγκώνουν για χρόνια και έκανε ενέσεις με το δηλητήριό τους εκατοντάδες φορές μόνος του. Με αυτόν τον τρόπο προσπάθησε να αναπτύξει ανοσία στο δηλητήριο.
Το πρόβλημα με το αντίδοτο για τα δαγκώματα φιδιών είναι ότι με τα χρόνια της εξέλιξης, τα ερπετά έχουν αναπτύξει την ικανότητα να σχηματίζουν διαφορετικούς τύπους δηλητηρίου. Διαφέρει ακόμη και μεταξύ φιδιών του ίδιου είδους, ανάλογα με την περιοχή στην οποία ζουν. Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει καθολική θεραπεία.
