Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτές οι “εξετάσεις” δεν έχουν νόημα.
Οποιεσδήποτε αναλύσεις πρέπει να γίνονται όταν είναι απαραίτητο / κολάζ My, φωτογραφία pexels.com
Κάθε άνθρωπος που νοιάζεται για την υγεία του τείνει να επισκέπτεται γιατρούς και να κάνει εξετάσεις. Ωστόσο, ορισμένοι τέτοιοι έλεγχοι δεν είναι καθόλου απαραίτητοι – και είναι απλώς σπατάλη χρημάτων. Η διατροφολόγος στην κλινική διατροφής Samoylenko, ενδοκρινολόγος, θεραπεύτρια, βοηθός του Τμήματος Εσωτερικής Ιατρικής του Εθνικού Πανεπιστημίου Taras Shevchenko της Ουκρανίας Maria Sayfullina εξήγησε σε σχόλιο στο My ποιες εξετάσεις πρέπει να γίνονται για τα επίπεδα του θυρεοειδούς και των ορμονών και ποιες πρέπει να γίνονται επιλεκτικά, μόνο κατόπιν ραντεβού με ειδικό.
Ποιες αναλύσεις πρέπει να λαμβάνονται για τον έλεγχο του ορμονικού υποβάθρου και ποιες δεν πρέπει να λαμβάνονται επιλεκτικά, μόνο με εντολή ειδικού
Σύμφωνα με τον γιατρό, εάν δεν υπάρχουν ενδείξεις διαταραχών των επινεφριδίων, τότε οι εξετάσεις κορτιζόλης και θειικής DHEA είναι περιττές. Δεν χρειάζεται να εξεταστούν όλοι τεστ βιταμίνης D. Η Sayfullina λέει ότι το επίπεδο αυτής της ορμόνης αξίζει να ελέγχεται μόνο για ορισμένες κατηγορίες του πληθυσμού. Για παράδειγμα, όσοι είναι υπέρβαροι, παχύσαρκοι (οι γιατροί συχνά διαπιστώνουν ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν έλλειψη βιταμίνης D), όσοι έχουν διαταραχές της οστικής πυκνότητας (η βιταμίνη αυτή συμμετέχει στην απορρόφηση του ασβεστίου).
Ποιες εξετάσεις συνιστάται να γίνονται σε τακτική βάση για τον έλεγχο των ορμονών
Ο ειδικός είναι βέβαιος ότι δεν υπάρχει σαφώς καθορισμένος κατάλογος των αναλύσεων που πρέπει να γίνονται για τον έλεγχο των ορμονών – όλα είναι ατομικά για κάθε άτομο. Τα επίπεδα των ορμονών ελέγχονται μόνο με την παρουσία ορισμένων καταστάσεων ή συμπτωμάτων που μπορεί να υποδηλώνουν ενδοκρινικές διαταραχές.
Οι πιο χαρακτηριστικές ενδοκρινικές διαταραχές, σύμφωνα με την Sayfullina, είναι τα προβλήματα του θυρεοειδούς:
“Τα άτομα που έχουν αλλοιωμένο ανατομικό σχήμα του θυρεοειδούς αδένα, για παράδειγμα, υπάρχουν όζοι, πρέπει να ελέγχουν το επίπεδο της ΤΤΓ (θυρεοειδικής ορμόνης)”.
Είναι επίσης σημαντικό να παρακολουθούνται τα επίπεδα αυτής της ορμόνης για τις γυναίκες που σχεδιάζουν εγκυμοσύνη.
Ο γιατρός υπενθυμίζει – εάν υπάρχουν ανωμαλίες στις τιμές της TTG, θα πρέπει να παρακολουθείται και η ελεύθερη Τ4 (θυροξίνη).
Παρουσία ασθενειών του θυρεοειδούς Η TTG και η ελεύθερη T-4 μπορούν να εξετάζονται κάθε 6-12 μήνες.. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οι εξετάσεις αυτές μπορεί να γίνονται συχνότερα, καθώς επίσης και όταν είναι απαραίτητη η προσαρμογή της δόσης των ορμονών για τη θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης (εάν ο θυρεοειδής αδένας εκκρίνει υπερβολική ποσότητα ορμονών ή όχι αρκετή). Για υγιείς ενήλικες χωρίς συμπτώματα θυρεοειδοπάθειας, αρκεί να γίνεται εξέταση TTG μία φορά κάθε 1-2 χρόνια.
Μια άλλη συχνή πάθηση είναι ο προδιαβήτης και ο διαβήτης. Και εδώ, λέει ο ειδικός, είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε αν υπάρχουν παράγοντες κινδύνου στον ασθενή – υπέρβαρο, διαβήτης ή προδιαβήτης σε έναν από τους συγγενείς, διαβήτης κύησης (διαβήτης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης), σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, το οποίο μπορεί επίσης να δώσει κινδύνους προδιαβήτη. Για τους ασθενείς που διατρέχουν κίνδυνο, συνιστάται η παρακολούθηση των επιπέδων γλυκόζης και θα ήταν πολύ χρήσιμο να ελέγχεται η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη. Οι αναλύσεις αυτές θα πρέπει να γίνονται μία φορά το χρόνο στον προδιαβήτη και συχνότερα – κάθε 3-6 μήνες στο διαβήτη για την παρακολούθηση της θεραπείας. Για τους άνδρες μετά την ηλικία των 50 ετών συνιστάται η εξέταση του ειδικού προστατικού αντιγόνου κάθε 1 ή 2 χρόνια.
Διαβάστε επίσης:
Πρέπει επίσης να γίνει κατανοητό ότι τα διάφορα εργαστήρια έχουν διαφορετικά αντιδραστήρια, οπότε τα όρια αναφοράς στις αναλύσεις είναι διαφορετικά, δηλαδή οι τιμές των προτύπων είναι διαφορετικές. Οι μέσες τιμές αναφοράς είναι επίσης αρκετά διαφορετικές, διότι όλα εξαρτώνται από την ηλικία, το φύλο και την κατάσταση (εγκυμοσύνη, τοκετός, θηλασμός κ.ο.κ.). Αλλά για την TTG, η νόρμα είναι συνήθως 0,4 – 4 mIU / l. Οι μέσες τιμές του κανόνα για την Τ4-free 0,61 – 1,47 ng / dl. Για τη γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη, τα διεθνή πρότυπα είναι μικρότερα από 5,7%. Και το πρότυπο για τη γλυκόζη είναι συνήθως έως 5,5 mmol/l.
αναφορά
Maria Sayfullina
Διατροφολόγος, ενδοκρινολόγος, θεραπεύτρια, βοηθός του Τμήματος Εσωτερικής Ιατρικής στο Εθνικό Πανεπιστήμιο Taras Shevchenko του Κιέβου.
Η Maria Sayfullina αποφοίτησε από το Bogomolets NMU το 2020, ιατρική εμπειρία – 5 χρόνια. Είναι διατροφολόγος, ενδοκρινολόγος, θεραπεύτρια στην κλινική διατροφής Samoylenko.
Οδηγεί παραπομπές:
- διόρθωση του βάρους και των καταστάσεων ανεπάρκειας με την επιλογή φαρμάκων και συμπληρωμάτων
- έλεγχοι του σώματος για τον έλεγχο και τη διατήρηση της υγείας: διαγνωστικές και ελλειμματικές καταστάσεις
- Ανάπτυξη εξατομικευμένης δίαιτας
- Πρόληψη και διόρθωση μεταβολικών και ενδοκρινικών διαταραχών (παχυσαρκία, προδιαβήτης, διαβήτης τύπου 2, θυρεοειδοπάθειες κ.λπ.)
Διαχειρίζεται επίσης το πρόγραμμα ευεξίας EXPRESS DETOX | WELLNESS SAMOILENKO στο EQUIDES CLUB.
